Τα εργαλεία παραγωγής τεχνητής νοημοσύνης μπορούν να αναδείξουν την έλλειψη φαντασίας μας και από εκεί ξεκινά η πραγματική μάθηση.
Ειδικά μετά την εισαγωγή του δωρεάν προγράμματος ChatGPT του OpenAI τον Νοέμβριο, η αντίδραση στους σεβαστούς διαδρόμους του ακαδημαϊκού χώρου ήταν πιο επιφυλακτική, ακόμα κι αν υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον των καταναλωτών για την παραγωγική τεχνητή νοημοσύνη (AI). Υπάρχουν πολλά προβλήματα με την ακαδημαϊκή ειλικρίνεια. Υπάρχουν ανησυχίες σχετικά με το ενδεχόμενο περιεχόμενο που δημιουργείται από τεχνητή νοημοσύνη να είναι προκατειλημμένο, ανακριβές και μερικές φορές ακόμη και εντελώς πλαστές πληροφορίες ή «παραισθήσεις».
Ο Χούμαν Χαρούνι, πρώην δάσκαλος δημοτικού και γυμνασίου που διδάσκει εκπαίδευση στο Harvard Graduate School of Education, λέει ότι είναι αναμενόμενη προσοχή.
Συμπαθεί με τους εκπαιδευτικούς που προσπαθούν να κατανοήσουν ένα ταχέως μεταβαλλόμενο περιβάλλον που βασίζεται στη μηχανική μάθηση.
«Η τεχνολογία προκαλεί σοκ», λέει. Το ισχυρό σοκ που δημιουργεί το κινητό φαίνεται να είναι σε μια κλίμακα που ούτε εμείς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε από καιρό σε καιρό.
Ο Χαρούνι πέρασε πολύ χρόνο σκεπτόμενος πώς η προηγμένη τεχνολογία θα μπορούσε να επηρεάσει την εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένου του να κάνει τα δικά του πειράματα στην τάξη. Όσον αφορά την εκπαίδευση, είναι πεπεισμένος ότι «το εργαλείο είναι μέρος του μηνύματος». Θεωρεί πολύ σημαντικό να ενθαρρύνει τους μαθητές κολεγίου και λυκείου να αλληλεπιδρούν σε εικονικούς κόσμους.
«Εκεί που θέλουμε να είμαστε είναι εκεί που χορεύεις με αυτό, εκεί που χορεύεις με τα ρομπότ», λέει.
Εάν οι εκπαιδευτικοί ανησυχούν για το βαλς με ένα ρομπότ, η Χαρούνη έχει μερικές προτάσεις:
1) Σταματήστε να αρνείστε την ύπαρξή του.
Ο Χαρούνη προσθέτει ότι οι εκπαιδευτικοί πρέπει «να βοηθήσουν τη νέα γενιά να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα του κόσμου» προκειμένου «να βοηθήσουν τη νέα γενιά να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα του κόσμου και να αναπτύξει τα εργαλεία και τους τρόπους για να περιηγηθεί σε αυτήν την πραγματικότητα με ακεραιότητα». Οι μαθητές πειραματίζονται ήδη με τεχνολογίες όπως το ChatGPT μόνοι τους και γνωρίζουν ότι υπάρχουν, αλλά θέλουν εκπαίδευση για το πώς να τις χρησιμοποιούν σωστά.
Τα προγράμματα κατάρτισης εκπαιδευτικών και επαγγελματικής ανάπτυξης δεν πρέπει επίσης να αγνοούν την παραγωγική τεχνητή νοημοσύνη.
2) Συνεργαστείτε με τους μαθητές σας και την τεχνητή νοημοσύνη
Όποτε είναι δυνατόν, δεσμεύστε τους μαθητές σας πρόσωπο με πρόσωπο χρησιμοποιώντας παραγωγικές τεχνικές τεχνητής νοημοσύνης. Διαφορετικά, ζητήστε από τους μαθητές να δοκιμάσουν την τεχνολογία στο σπίτι, να καταγράψουν τις εμπειρίες τους και να τις παρουσιάσουν στην τάξη. Μπορείτε ακόμη και να παρουσιάσετε απαντήσεις που δημιουργούνται από την τεχνητή νοημοσύνη σε ερωτήσεις κατά τη διάρκεια του μαθήματος και να ενθαρρύνετε τους μαθητές να προβληματιστούν σχετικά με αυτές.
3) Δείξτε στους μαθητές πώς να κάνουν ερωτήσεις χρησιμοποιώντας το εργαλείο ChatGPT.
Σύμφωνα με τον Χαρούνη, «το καθήκον του εκπαιδευτικού είναι να κατανοήσει ποιες ευκαιρίες μένουν ανοιχτές εκτός τεχνολογίας».
Διδάξτε στα παιδιά πώς να κάνουν εργασίες που οι μηχανές δεν μπορούν. Οι μαθητές θα πρέπει να διδάσκονται πώς να κάνουν ερωτήσεις και να εξετάζουν τις δικές τους ερωτήσεις, πλαίσια και απαντήσεις, γιατί σε αντίθεση με τα ρομπότ μπορούμε να κάνουμε ερωτήσεις στον εαυτό μας.
Συνιστά στους μαθητές να ξεκινήσουν με θέματα και ερωτήσεις που τους ενδιαφέρουν και στη συνέχεια να ρωτήσουν το ChatGPT για διευκρίνιση. Η ικανότητα είναι να τους εμπνεύσετε να κάνουν περισσότερες ερωτήσεις από εδώ και πέρα. Η Χαρούνη εξηγεί τη διατριβή της με μια προσωπική ιστορία για τη 10χρονη θετή της κόρη και το νέο της παιδί. Η Χαρούνη στράφηκε στο ChatGPT για να βοηθήσει τη θετή της κόρη να αντιμετωπίσει την ανησυχία της για το γιατί την προειδοποιούσε συνεχώς γύρω από το μωρό.
«Σε αυτό το σημείο, ως δάσκαλος ή ως γονιός, μπορείτε να γίνετε δημιουργικοί και να πείτε, «Τι πραγματικά προσπαθείτε να ρωτήσετε; Τι πραγματικά θέλετε να μάθετε;
Με λίγη υπομονή, το ChatGPT έδωσε «πολλές απαντήσεις σχετικά με την αδυναμία του μωρού», ενώ η Χαρούνη βοήθησε τη θετή κόρη της να μάθει αυτό που πραγματικά ήθελε να μάθει: τι μπορούσε να κάνει με ασφάλεια με ένα νεογέννητο. «Ξέρεις ότι η δουλειά σου ως δάσκαλος ξεκινά τη στιγμή που η ανακάλυψη [με την τεχνητή νοημοσύνη] τελειώνει με την απάντηση», λέει.
4) Εμπνεύστε τη δημιουργικότητα με παραγωγικά εργαλεία AI
Σύμφωνα με τον Χαρούνη, τεχνολογίες όπως το ChatGPT θα πρέπει πραγματικά να ενθαρρύνουν τους δασκάλους και τους καθηγητές να επαναξιολογήσουν τα έργα που δίνουν στους μαθητές τους. Μία από τις κοινές ανησυχίες σχετικά με την παραγωγική τεχνητή νοημοσύνη είναι ότι οι μαθητές θα τη χρησιμοποιήσουν για να εξαπατήσουν και να παρακάμψουν το δύσκολο έργο να σκεφτούν μόνοι τους.
«Πρέπει να σταματήσετε να σκέφτεστε ότι όταν αλλάζει το θεμελιώδες εργαλείο, μπορείτε να διδάξετε ακριβώς με τον τρόπο που διδάσκατε παλιά», λέει. Ο Χαρούνι πιστεύει ότι υπάρχει πρόβλημα με το μάθημα εάν οι μαθητές μπορούν να χρησιμοποιήσουν το ChatGPT ή άλλα μοντέλα γλώσσας AI για να λάβουν γρήγορες απαντήσεις.
Όπως το έθεσε, «Θα πρέπει να σχεδιάσουμε εργασίες που ωθούν [τους μαθητές] στο σημείο όπου πρέπει να αναρωτηθούν τι χρησιμοποιείται εδώ το πλαίσιο και τι θα σήμαινε για μένα να αλλάξω ριζικά αυτό το πλαίσιο».
Σε ένα πρόσφατο άρθρο, ο Χαρούνι περιέγραψε πώς χρησιμοποίησε το ChatGPT για να βοηθήσει τους φοιτητές του HGSE να σκεφτούν πιο κριτικά αφού παρουσίασαν μια δύσκολη μελέτη περίπτωσης χωρίς απλές απαντήσεις. Οι σκέψεις του chatbot δεν ήταν καλύτερες από τις αρχικές απαντήσεις των μαθητών. Αντίθετα, έγραψε σε μια κοινή εργασία για το Wired, «Μόλις το ChatGPT έδωσε στους μαθητές την αποτυχία της φαντασίας τους, μπόρεσαν να αρχίσουν να σκέφτονται επιλογές που δεν ήταν εύκολα προσβάσιμες σε αυτούς ή σε οποιονδήποτε αυτόματο σκραφτό γλώσσας».
Πηγή: gse.harvard.edu/ideas
📩 31/08/2023 16:11